Hukuk sistemi geliştirmek için, çok sayıda faktörden dolayı farklı yaklaşımlara ihtiyaç vardır. Osmanlı’daki hukuk sistemi, beraberinde getirdiği dinsel yönetim yapısı, insan hakları, ayrımcılık, maliye, ceza yargılama pratikleri ve adli sistem elemanları gibi pek çok faktöre dayalıdır.
Adalet sisteminin geliştirilmesi için öncelikle, farklı toplumsal grupların ve kültürlerin ayrımlarının kaldırılması gereklidir. Bu amaçla kapsamlı bir denetricik yaklaşımı benimsemelidir. Bu, diğer toplumsal gruplara karşı farklı bir hukuk sistemi aracılığıyla aşağılanmama riskiyle karşılaşan topluluklara daha iyi hukuki koruma sağlamak anlamına gelir. Biraz şiddet içeren hukuk sistemlerinde bu yaklaşım oldukça önemlidir.
Farklı hukuk sistemlerinin birbirleri arasındaki denetim için kurumsal mekanizmalar inşa etmek gereklidir. Bu organlar, kültürler arası diyalogu teşvik edecek ve herhangi bir aşağılanma ve sömürüye karşı görevli olacak.
Öte yandan, adalet sistemi iyileştirmek için adil yargılamayı teşvik eden politikalar bulunması gerekmektedir. Bu, yargıçların konuyla ilgili deneyimlerine dayanarak daha hassas ve daha etkili kararlar vermelerine olanak sağlayacaktır. Ayrıca, adli muhakeme prosedürlerinin daha net ve anlaşılır olması gerekmektedir.
Söz konusu politikalarda eşitlik, özgürlük, güvenlik ve hakkaniyeti göz önünde bulundurarak hareket edilmesi oldukça önemlidir. Bu, bireysel ve grupların hukuk haklarını koruma amacıyla ortak hakların ve önlemlerin bulunması anlamına gelir.
Son olarak, hukukun güncel yeniliklerinde sosyal medya teknolojileri kullanılmalıdır. Sosyal medya, farklı topluluklar ve ülkeler arasındaki mesafeyi kısaltmaya yardımcı olan çapraz uluslu ve interaktif hukuki araçlar sağlayabilir. Ayrıca, e-devlet hizmetleri, çevrimiçi takip sistemleri ve dijital sorgulamalarla hukuk hizmetlerinin verimi arttırılabilir.
